96 rocznica odzyskania niepodległości przez Polskę
Rangę święta państwowego nadano Świętu Niepodległości w 1937 roku ustawą z dn. 23 kwietnia. Miało ono być okazją do uczczenia odzyskania suwerenności państwowej przez Polskę w 1918 roku - po 123 latach zaborów - oraz zakończenia I wojny światowej.
Wybór 11 listopada, na dzień obchodów odzyskania niepodległości uzasadnić można zbiegiem wydarzeń w Polsce z zakończeniem I wojny światowej.
Do czasu wybuchu II wojny światowej obchody państwowe tego swięta odbyły się dwa razy: w 1937 i 1938 r. Od 1939 roku święto nie było obchodzone, bowiem podczas okupacji niemieckiej w latach 1939 - 1945 jawne świętowanie polskich świąt państwowych było niemożliwe. Organizatorzy przygotowywanych konspiracyjnie obchodów rocznicy 11 listopada, głównie w ramach małego sabotażu, byli narażeni na dotkliwe represje.
W 1945 ustanowiono Narodowe Święto Odrodzenia Polski obchodzone 22 lipca, w rocznicę ogłoszenia Manifestu PKWN, i jednocześnie zniesiono Święto Niepodległości. W okresie PRL obchody rocznicy odzyskania niepodległości w dniu 11 listopada organizowane były nielegalnie przez środowiska niepodległościowe w tym piłsudczykowskie. Organizatorzy i uczestnicy tych uroczystości często byli represjonowani przez ówczesne władze państwowe. Wyjątek stanowiły lata 1980–1981, kiedy za sprawą działalności związku zawodowego „Solidarność” przywrócono Świętu Niepodległości należne miejsce w świadomości społecznej.
Święto Niepodległości w dniu 11 listopada zostało przywrócone w okresie transformacji systemowej przez Sejm PRL, ustawą z 15 lutego 1989 roku, pod nazwą „Narodowe Święto Niepodległości”.