Powstanie Szarych Szeregów - 27 września 1939 r.
Szare Szeregi – kryptonim konspiracyjny Organizacji Harcerzy ZHP, a także całego Związku Harcerstwa Polskiego podczas II wojny światowej. Szare Szeregi zostały powołane 27 września 1939 r. w Warszawie przez grono członków Naczelnej Rady Harcerskiej. Członkami organizacji Szarych Szeregów była głownie młodzież, która przygotowywała się do walk o charakterze dywersyjnym. Działacze Szarych Szeregów dzielili się na trzy mniejsze grupy w zależności od wieku. Pierwszą z nich byli Zawiszacy (12-14 lat). Mieli za zadanie kontynuować podjętą przed wojną naukę. Byli także szkoleni do służby pomocniczej w czasie ewentualnego powstania. Starsi (15-17 lat) czyli Bojowe Szkoły uczyli się już podstaw wojskowości. Walczyli też w ramach małego sabotażu, prowadzili działania w ramach Wywiadu Informacji Szarych Szeregów zajmując się obserwacją dróg, ruchów nieprzyjaciela itp. Najstarsi (powyżej 17 lat) należeli do Grup Szturmowych. Zajmowali się głównie dywersją i walką zbrojną z wrogiem. Oddziały szturmowe harcerzy często wykonywały zadania bojowe jak wysadzanie mostów kolejowych, pociągów czy odbijanie więźniów.
Nazwa Szare Szeregi została zatwierdzona w całym kraju od 1940 r.
Do jednych z najgłośniejszych akcji Szarych Szeregów należy odbicie jeńców z konwoju policyjnego tzw. Akcja pod Arsenałem z 26 marca 1943 r. czy odbicie w Celestynowie transportu więźniów do Auschwitz. Szare Szeregi współpracowały z Delegaturą Rządu Rzeczypospolitej Polskiej na Kraj oraz Komendą Główną Armii Krajowej.
Organizacja została rozwiązana 17 stycznia 1945.
Żródła: http://wmeritum.pl/27-wrzesnia-1939-powstanie-szarych-szeregow/