Dzień Podziemnego Państwa Polskiego - 27 września
Dnia 27 września 1939 r., podczas oblężenia Warszawy, w obliczu kapitulacji stolicy, powstała konspiracyjna organizacja niepodległościowa pod nazwą Służba Zwycięstwu Polski. To historyczne wydarzenie było początkiem budowy Podziemnego Państwa Polskiego podlegającego Rządowi RP na uchodźstwie. Było jedyną taką organizacją działającą w krajach okupowanych przez Niemcy w trakcie II wojny światowej w Europie.
SZP szybko zyskała na sławie i popularności wśród młodych obrońców i przekształciła się w Związek Walki Zbrojnej. Po kilku latach działań na rzecz obrony kraju generał Władysław Sikorski, w 1942 roku, przekształcił ZWZ w Armię Krajową (AK), której dowódcą został gen. Stefan Grot-Rowecki. Armia Krajowa miała strukturę regularnej armii z dowódcą i oddziałami, które specjalizowały się w określonych zadaniach. Były wśród nich oddziały specjalizujące się w łączności radiowej z sojusznikami Zachodnimi. Odziały dywersyjne i oddziały odpowiedzialne za wojnę psychologiczną.
Organizacja Polskiego Państwa Podziemnego nie tylko zajmowała się walką zbrojną z wrogiem, ale również działaniami konspiracyjnymi. Działały na przykład konspiracyjne sądy, których wyroki nie tylko wykonywano, ale też ogłaszano w podziemnej prasie. Przez całą okupację działały tajne komplety, tzn. podziemne szkoły. Podziemne wyższe uczelnie kształciły polonistów, historyków, matematyków, lekarzy. W czasie wojny, studia ukończyło prawie 10 tysięcy studentów.
W podziemnych drukarniach wydawano też książki (Niemcy zezwalali tylko na poradniki, np. ogrodnicze). Na przełomie 1943 na 1944 łączny nakład prasy podziemnej wydawanej przez Tajne Wojskowe Zakłady Wydawnicze - koncern wydawniczo-poligraficzny Armii Krajowej wynosił blisko 250 tysięcy egzemplarzy czasopism, 65.500 broszur i 120 tys. egzemplarzy ulotek.
Niemieccy okupanci zgodzili się jedynie na działalność podrzędnych teatrzyków i kabaretów (których repertuar miał ogłupiać Polaków), powstały więc podziemne teatry. W prywatnych mieszkaniach lub piwnicach wystawiano dramaty Słowackiego, Wyspiańskiego, Szekspira. Odbywały się też koncerty i wieczory poetyckie.
Ruch oporu w okupowanej Polsce obejmował prawie wszystkie dziedziny życia. Dlatego tajne struktury podporządkowane rządowi emigracyjnemu nazywano po wojnie Polskim Państwem Podziemnym. Drugiego takiego państwa nie było w całej Europie. Po upadku powstania warszawskiego stolicą Polskiego Państwa Podziemnego została Częstochowa.
Sejm Rzeczypospolitej Polskiej, pamiętając o poświęceniu twórców i działaczy podziemnych struktur Państwa Polskiego oraz tych, którzy walczyli z narażeniem życia o niepodległość ojczyzny, ustanowił (11.09.1998 r.) dzień 27 września – Dniem Podziemnego Państwa Polskiego.
Zródła:http://www.fundacja-ppp.pl/index.php?option=com_content&view=article&id=50&Itemid=29, Wikipedia, Monitor Polski z 1998 r. nr 30 poz.414.