Afrykański pomór świń to poważne i realne zagrożenie
Afrykański pomór świń (ASF) to szybko szerząca się, zakaźna choroba wirusowa; na którą podatne są świnie domowe oraz dziki. Ludzie nie są wrażliwi na zakażenie wirusem ASF w związku, z czym choroba ta nie stwarza zagrożenia dla ich zdrowia i życia. Najczęstszym sposobem zakażenia zwierząt jest bezpośredni lub pośredni kontakt ze zwierzętami zakażonymi. W przypadku terenów o wysokim zagęszczeniu gospodarstw utrzymujących świnie, rozprzestrzenianie się wirusa między gospodarstwami jest stosunkowo łatwe za pośrednictwem osób odwiedzających gospodarstwo, jak również przez zakażoną paszę. wodę, wyposażenie oraz skarmianie zwierząt odpadami kuchennymi (zlewkami). W chwili obecnej liczne ogniska ASF występują na terytorium Federacji Rosyjskiej. Dodatkowo ogniska ASF wykryto w 2012r. na Ukrainie, w 2013 r. na Białorusi , w 2014r. na Ukrainie i Litwie oraz w roku bieżącym w Polsce
Jak rozpoznać afrykański pomór świń? Podejrzewasz jego wystąpienie?
U świń mogą pojawić się następujące objawy:
- liczne upadki (obserwuje się również padnięcia dzików);
- sinica skóry uszu, brzucha i boków ciała, drobne, lecz liczne wybroczyny w skórze;
duszność, pienisty wypływ z nosa; - wypływ z worka spojówkowego;
- biegunka, często z domieszką krwi, wymioty;
- niedowład zadu;
- objawy nerwowe w postaci podniecenia, drgawek mięśni i skurczów kloniczno-tonicznych;
- ronienia.
Posiadacz zwierząt, który zauważył objawy nasuwające podejrzenie choroby zakaźnej, jest zobowiązany do natychmiastowego zgłoszenia podejrzenia choroby (obowiązek ustawowy obwarowany sankcją karną). Zgłoszenie należy przekazać do powiatowego lekarza weterynarii bezpośrednio albo za pośrednictwem lekarza weterynarii opiekującego się gospodarstwem lub właściwego miejscowo organu samorządu terytorialnego.
Powiadomiłeś o podejrzeniu choroby – co dalej?
Po zgłoszeniu podejrzenia choroby – do czasu przybycia urzędowego lekarz weterynarii – posiadacz zwierząt zobowiązany jest do :
- izolacji i nadzoru nad wszystkimi zwierzętami przebywającymi w gospodarstwie
- wstrzymania się od wywożenia, wynoszenia i zbywania produktów z gospodarstwa.
- nie wywożenia z gospodarstwa materiału biologicznego (nasienia, komórek jajowych, zarodków)
- uniemożliwienia dostępu osobom postronnym do pomieszczeń lub miejsc, w których znajdują się zwierzęta podejrzane o zakażenie lub chorobę